Zachęceni powodzeniem wystaw zrealizowanych w latach 2014 i 2015 („Habitat” i „Ziemia obiecana” – obie wystawy zostały uhonorowane Nagrodą Trójząb Neptuna dla najlepszego wydarzenia festiwalu) także w tym roku, wspólnie ze świnoujską galerią Miejsce sztuki44, zaplanowaliśmy wydarzenie prezentujące młodych artystów. Wystawa trwa do 30.09.2016.
KURATOR: Andrzej Pawełczyk. WSPÓŁPRACA KURATORSKA: Kornelia Dzikowska i Irmina Rusicka. UCZESTNICY: Grzegorz Bibro, Katarzyna Borys, Katarzyna Celek, Paweł Dudko, Kornelia Dzikowska, Marlena Jabłońska, Karolina Kardas, Amanda Korol, Grzegorz Kozera, Klaudia Lata, Kornel Ofierski, Iwona Ogrodzka, Izabela Wolska, Izabela Wypych, Jakub Zdejszy, Grupa Wreszcie (Irmina Rusicka, Kacper Lecnim).
Tytuł i temat zaplanowanej wystawy: CIAŁO OTWARTE – CIAŁO LUDZKIE, CIAŁO MIASTA, CIAŁO PAŃSTWA.
Dominującą cechą współczesności jest permanentny stan przekraczania: transgresja rozumiana jako imperatyw, który zakłada otwartość granic i ograniczeń „ciała” lub zdolność do ich przekraczania, bez względu na konsekwencje. „Otwarte ciało” jest bolesną, ale i ekstatyczną figurą współczesności, zarówno poprzez gest oddania, jak i zawierzenia nadrzędnej idei. Czy to w ucieczce przed figurą obcego, czy poprzez „motyw pożarcia”. „Ciało otwarte”, poddane eksperymentom społecznym, opresji transfiguracji i bio-manipulacji, przekraczające granice fizjologii, może być początkiem kresu człowieka, kultury i dotychczasowego porządku społecznego. Indywidualność-osobność, będąca fundamentem współczesnej kultury, staje się coraz bardziej odległą i wrogą ideą, odrzucaną na rzecz homogenizacji i kultury masowej. Motyw „ciała otwartego”, można analizować również w kontekście cielesności i tożsamości płci lub jako figurę behawioralną i antytezę „ciała miasta” czy „ciała państwa”. Bez względu na sposób opisu, „otwartość” stała się wartością krytyczną współczesnej cywilizacji zachodniej i podlega gwałtownemu przewartościowaniu.
Projekt dotyczy szeroko pojętych sztuk wizualnych, otwarty jest na działania performatywne, interwencje w przestrzeni poza galeryjnej, instalacje i obiekty mogące funkcjonować w przestrzeni miejskiej, jak i na formy tradycyjne: malarstwo, grafikę, rzeźbę, fotografię. Ponieważ projekt dotyczy również „ciała miasta”, można sięgnąć po środki formalne używane w sztuce ingerującej w organizm miasta, funkcjonującej poza przestrzenią galeryjną w formie znaku, pomnika, instalacji, hasła, reklamy.
ms44 | Andrzej Pawełczyk
